Karawela- podanie jednoznacznej definicji tego statku jest bardzo trudnym zadaniem. Po raz pierwszy ten termin pojawił się w statucie króla Portugalii w 1225 roku jako określenie łodzi rybackiej. Później tę nazwę nadano małym statkom handlowym z dwoma masztami i ożaglowaniem łacińskim. Karawela zawdzięcza swą nazwę Krzysztofowi Kolumbowi, który włączył dwa takie statki do swojej pierwszej wyprawy ( w ślad za słońcem - do Indii). Karaka - wysokoburtowy statek handlowy z czterema lub pięcioma pokładami i dwom a kasztelami (jeden znajduje się na rufie okrętu, drugi na dziobie). Jest to statek trójmasztowy, używany we wszystkich krajach Europy. Przeznaczony był do celów handlowych, czasami jednak do celów wojennych. Karaka była największym osiągnięciem szkutnictwa tamtych lat. W tym okresie żagiel w pełni zatriumfował (jako napęd) nad wiosłem. Termin OLINOWANIE obejmuje wszystkie rodzaje lin używanych na żaglowcach do podtrzymania masztów i rei oraz do podnoszenia, opuszczania i trymowania żagli. Dzieli się ono na dwa podstawowe rodzaje: OLINOWANIE STAŁE, obejmujące wszystkie liny służące do podtrzymywania masztów, bukszprytu i rei, oraz OLINOWANIE RUCHOME, odnoszące się do wszelkich lin służących do podnoszenia, opuszczania i trymowania żagli, jak również do podnoszenia i opuszczania rei na żaglowcach rejowych.